புரியாத ஆனந்தம் (Puriyadha anandham)

பிரிந்தது நட்பு என முறிந்தது இதையம்....
ஆயினும் நட்பு வளர்த்தது நம்பிக்கை....
கை கொடுக்க ஆள் இல்லா நேரத்தில்....
இவள் அன்பு கைகொடுக்க நட்பின் உண்மையான அன்பை...
உணர்ந்தேன்....!!
காலங்கள் ஓடியும் கண்கள் கண்டவுடன்...
துள்ளி எழுந்த மகிழ்ச்சி,இதனை விவரிக்க வார்த்தை இல்லை...!!
இன்று என்னை உண்மையான அன்பால் அரவணைக்க
சிலர் உண்டு...
அனால்,அன்றொரு நாள் இவள் விதைத்த விதை
இன்று எனது நட்பின் மரமாக காட்சி அளிக்கிறது ....!!
மீண்டும் நட்பின் மகிழ்ச்சியல் உரையாட சந்தர்பம் கிட்டாதோ
என ஏங்கிய மனதிற்கு...
நட்பின் வடிவிலே மீண்டும் என்னை அன்பால் அரவணைக்க
கண் எதிரே தோன்றிய என் நட்பே....
இங்கு என் கால்கள் வான்போக ஆரம்பித்து விட்டது மகிழ்ச்சியில்...!!
இக்கணம் நேர ஆண்டு காலம் காத்திருக்க நேரிட்டது....
இனியும் உன் நட்பை துலைக்க மாட்டேன்...அவ்வாறு
துலைத்தாலும்  உன் நட்போடு துலைந்து போவேன்...!!

புரியாத ஆனந்தத்தில் திளைக்கிரேன் என்னையும் மறந்து...!!
உயிர் துறந்தாலும் உன் நட்பின் அன்பை என்றும் மறவேன்...!!


Pirindhadhu natpu ena murindhadhu idhaiyam...
Aayinum natpu valarthadhu nambikai...
Kai kodukka aal ila nerathil...
Ival anbu kaikodukka natpin unmaiyana anbai unarndhaen...!!
Kalangal odiyum kangal kandavudan...
Thulli ezhundha magilchi, Idhanai vivarikka vaarthai illai...!!
Indru ennai unmaiyana anbal aravanaikka
silar undu....
Aanal,Androru n aal ival vidhaitha vidhai
Indru enadhu natpin maramaga kaatchi allikiradhu...!!
Meendum natpin mgailchiyil uraiyada sandharpam kittadho
Ena engiya manadhirku....
Natpin vadivilaee meendum ennai anbal aravanaikka
kan edhirae thondriya en natpae....
Ingu en kaalgal vanpoga arambithu vitadhu magilchiyil....!!
Ikakanam nera aandu kaalam kathiruka neritadhu....
Iniyum un natpai thulaikka mataen...Avaru
Thulaithalum un natpodu thulaindhu popvaen....!!

Puriyadha anandhathil thilaikiraen ennaiyum marandhu...!!
Uyir thurandhaalum un natpin anbai endrum maravaen....!!