கோபம் (Kobam)

எனது ஏக்கங்கள் தீராத பொது அதன் தாகத்தில்
வெளிவருவது கோபம்....
எதிர்பார்த்த அன்பு கிடைக்காத போது என் மனதின்
வேதனைகள் வெளிபடுத்துவது கோபம்.....
எப்போதும் கோபமா என்கிறார்கள்.....
நான் ஓர் மழழை போல் செய்வது அறியாமல்
கோபம் கொள்கிறேன்.....
எனது அன்புக்குரியோர்கள் என்னை விட்டு விலகையில்
எனது காயங்கள் கோபம் ஆகிறது....
கோபம் கொள்வதால் நான் முரடன் அல்ல....
என் கோபத்தை பார்க்கும் அனைவரும் என் கோபத்தில் இருக்கும்
உண்மையினையும் எனது உணர்சிகளையும் பார்பது இல்லை
என உணரும் பொழுது கோபத்தில் விழி நீர் இறைந்து
வழிகிறது கண்ணின் ஓரம்....!!

Enadhu yaekangal theeradha podhu adhan thakkathil
Velivaruvadhu kobam....
Edhirpartha anbu kidaikadha podhu en manadhin
Vedhanaigalai velipaduthuvadhu kobam....
Epodhum kobam enkirargal...
Naan oor mazhazhai pol seivadhu ariyamal
Kobam kolgiraen....
Enadhu anbukuriyorgal ennai vittu vilagaiyil
ENadhu kayangal kobam aagiradhu....
Kobam kolvadhal naan muradan allaa..
En kobathai paarkum anaivarum en kobathil irukkum
Unmaiyinaiyum enadhu unarchigalaiyum parpadhu illai.....
Ena unarum pozhudhu kobathil vizhi neer iraindhu
Vazhigiradhu kanin oram....!!